In de Wooninfo van Woningstichting Weststellingwerf staat een leuk interview met Arian Hensbergen en Kelsey Geertsma. Voor wie dit tijdsdrift niet ontvangt hieronder de volledige tekst.

Een buitenkansje in De Hoeve

Sinds 1 maart wonen Arian Hensbergen en Kelsey Geertsma in een twee-onder-een kapwoning aan de Kontermansweg in De Hoeve. Voor de verhuizing hoefden ze niet ver te rijden. Kelsey en Arian waren namelijk van jongs af buren, even verderop aan dezelfde weg.

Toen ze klein waren, gingen ze niet veel met elkaar om. "We zaten wel bij elkaar op de basisschool, maar Arian zat twee klas­sen hoger. Op die leeftijd is dat een heel verschil", zegt Kelsey. "Jij ging wel met mijn jongere broertje om", lacht Arian. Pas jaren later, tijdens het jaarlijkse Farmfest bij Nijetrijne kregen ze elkaar goed in het vizier. "Vijftien was ik", zegt Kelsey. "Het heeft daarna nog heel even geduurd, maar toen was het ook helemaal aan."

Ze zijn jong; Kelsey is 18 en Arian 22. "Ik krijg wel vragen waarom ik nu al ga samenwonen. Maar ik ken hem al zo lang én we wilden
per se in De Hoeve wonen", vertelt Kelsey. "Er komt hier bijna nooit een huis vrij. Dit was echt een buitenkansje”.

Arian stond sinds twee jaar ingeschreven bij de woningstichting. Ze vinden dat ze deze mooie woning snel hebben gekregen.
"Ik denk dat we voorrang hebben gekregen omdat we jongeren uit De Hoeve zijn. Dorpsbelang heeft zich er ook voor ingespan­nen dat jongeren in het dorp kunnen blijven wonen. Gelukkig vindt de woningstichting dat ook belangrijk. Dat is ons geluk geweest." De Hoeve is een dorp dat in trek is bij jongeren. "Als je in
De Hoeve bent opgegroeid zoals wij en je gaat niet studeren, dan blijf je er al snel. Er wonen hier best veel dertigers die nooit weggegaan zijn uit De Hoeve", zegt Arian. Hij vervolgt: "Vooral jongeren, die net zoals ik van een boerenbedrijf komen, blijven hier graag wonen. Je zit gewoon met de boerderij."
"De laatste jaren zijn er in De Hoeve veel jongere mensen op zichzelf gaan wonen. Meestal zijn dit mensen die hier ook zijn opgegroeid," bevestigt Kelsey. Op dit rijtje woont jong en ouder door elkaar. Hier zijn wij wel de allerjongsten", lacht ze.

Gek van schapen
Arian zit, samen met zijn ouders, in de maatschap van hun schapenhouderij. Daarnaast werkt hij nog als zzp'er bij andere boeren. "Van kleins af aan was ik al helemaal gek van schapen. Toen ik klein was, scheerde ik mijn knuffels en op mijn twaalfde scheerde ik mijn eerste schapen", vertelt Arian. Hij vertelt vol vuur over zijn werk: "Scheren doen we het hele jaar door, vóór het lammeren. Bij ons lammeren ze het hele jaar. Dat moet wel, als je ervan wilt bestaan. In drukke tijden hebben we soms wel duizend lammetjes. Daar moet je echt een paar keer per dag gaan kijken. Het is maar goed dat ik niet meer bij het bedrijf woon, want dan ben ik er de hele tijd mee bezig. Dan kruip ik
's avonds ook nog achter de computer om alles te volgen."

Kelsey komt niet van een boerenbedrijf, maar zij volgt wel een opleiding in die richting. Aan het Nordwin College in Leeuwar­den volgt zij de opleiding mbo-melkveehouderij, die zij bijna heeft afgerond. "Daarnaast help ik graag op de boerderij en heb ik ook nog een bijbaantje als melker bij boeren, soms samen met Arian. Ik heb net een vakantiebaan op een zorgboerderij gere­geld. Misschien ga ik hierna nog de BBL-opleiding in de zorg doen, zodat ik zorg en dieren kan combineren."

Korfbal

Arian en Kelsey vervelen zich niet. Naast het werk doen ze al­lebei aan korfbal. Op zaterdag spelen ze wedstrijden. Ook zitten ze vaak met hun vriendengroep in clubgebouw alias dorpshuis 't Hokkien. "Het is vooral heel gezellig", zegt Kelsey. "Korfbal is wel een ding hier, er is ook alleen maar korfbal", zegt Kelsey. "Dus je hebt ook weinig keus, maar dat geeft niet. In een plaats als Wolvega heb je denk ik toch minder aansluiting. In De Hoeve ken ik bijna iedereen."

Behalve van het werk en de sport, genieten ze ook enorm van het nieuwe huis. Het huis is heerlijk ruim. We hadden geluk.
Er lag een mooie vloer in en we konden een aantal dingen overnemen van de vorige bewoner, die we al kenden. Dat was makkelijk. Een paar jaar geleden heeft de woningstichting nog een nieuwe douche en wc geplaatst. Alles zag er netjes uit.
We hebben alleen een muur in de woonkamer overgeschilderd omdat we de groene kleur niet zo mooi vonden en toen konden we er zo in. Kelsey vindt dat ze het mooiste huis op het rijtje heb­ben: "Het staat aan het eind, met een mooi uitzicht op het groen en het korfbalveld."

Ook over het contact met de woningstichting zijn ze enthousiast. "We kregen een informatiepakket met allerlei kortingsbonnen van winkels uit de buurt. Dat vond ik echt netjes", constateert Kelsey tevreden. Ook vinden ze dat ze goed met de financiële afhandeling zijn geholpen. "We vonden het best ingewikkeld omdat Kelsey nog op school zit en geen vast inkomen heeft", zegt Arian. "Daardoor duurde het wat langer om de formulieren goed rond te krijgen. Dat hebben ze ons heel goed uitgelegd. We hebben niks negatiefs meegemaakt." Kelsey begint te lachen: "Nou ... meteen de eerste avond ging het mis toen
we onder de douche gingen in ons nieuwe huis. Alles liep vol water. We hebben snel de woningstichting gebeld en meteen de volgende dag kwam de riool dienst om het te maken." Nee, ze missen niets. Kelsey: "Soms ga ik nog bij mijn ouders in bad, dat hebben we hier niet."